καισαρικός

-ή, -ό

1. καισάρειος*.

2. φρ. ιατρ. «καισαρική τομή» — η διάνοιξη τού πρόσθιου τοιχώματος τής μήτρας διά μέσου τών κοιλιακών τοιχωμάτων και τού περιτοναίου τής εγκύου και η εξαγωγή τού εμβρύου, όταν είναι αδύνατη ή δυσχερής η εξαγωγή από τη φυσιολογική οδό.

επίρρ...

καισαρικῶς (Μ)

με διαταγή τού καίσαρος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καῖσαρ. Ως ιατρικός όρος είναι μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. cesarienne < λατ. caesus «τομή» < caedere «τέμνω, κόβω», ενώ έχει συνδεθεί και με το λατ. Caesar, το οποίο, κατά μία εκδοχή, προήλθε επίσης από caesus < caedere, επειδή ο Ιούλιος Καίσαρ δεν γεννήθηκε με φυσιολογικό τοκετό αλλά με χειρουργική επέμβαση].